A cinefilia de @roicou

★9/10 - Unha obra mestra imprescindíbel, tanto para os fans do xénero como para os que buscan un bo filme que emocione e sorprenda

O epílogo dunha lenda

Logan, dirixida por James Mangold, transcende as convencións do cine de superheroes para ofrecernos un relato profundamente humano e moi emotivo.

Non é simplemente unha película sobre Wolverine. É unha exploración do sacrificio, a redención e a vulnerabilidade, envolta nunha historia intensa que nos deixa unha marca permanente.

Unha interpretación de sobresaínte

Hugh Jackman, no que prometeu ser o seu derradeiro papel como Wolverine, entrega unha interpretación excepcional e fabulosa. O seu Logan é un home roto, canso da vida e dos seus propios demos, que loita contra o paso do tempo mentres tenta facer o correcto por aqueles que ama.

Por outra banda, Patrick Stewart brilla como un Charles Xavier en declive, ofrecendo unha actuación chea de matices que equilibra a sabedoría do personaxe coa fraxilidade da súa condición.

Unha narrativa adulta

O guión de Logan é atrevido e maduro, afastándose dos clichés típicos do xénero. A historia está ambientada nun futuro próximo, sombrío e realista, onde os heroes son primeiro humanos e logo superheroes. A película trata temas como a familia, a perda e a esperanza, mesturándoos nunha narrativa que non se detén ante a crueza nin a dor. Cada escena está impregnada dunha melancolía que fai que cada momento de acción sexa aínda máis impactante.

A dirección e a fotografía: unha obra de arte

James Mangold demostra un control absoluto sobre o ton da película. A dirección é precisa, permitindo que cada escena respire e teña o seu peso emocional. A fotografía, a cargo de John Mathieson, é simplemente sublime. Os escenarios desérticos, os xogos de luz e sombra e o uso sutil da cor contribúen a unha atmosfera única que reflicte tanto a beleza como a dureza do mundo que habitan os personaxes.

Unha despedida memorable

Logan é moito máis que unha película de acción. É a digna despedida dun personaxe icónico e dun actor que o interpretou durante case dúas décadas. É unha demostración de que, no cine, as historias de superheroes poden ser tan profundas e significativas como calquera outro drama humano.